Hariring-Dadang-HPDitulis ku: DADANG H PADMADIREDJA

PEUTING geus ngagayuh ka subuh, sakadang tunduh jigana tèh kalah beu­ki ngajauhan, teuing pèdah beurang­na loba teuing sarè, atawa mèmang katerap panyakit hèsè sarè, da sanajan dipeureum-peureumkeun ogè angger wè kalah molotot, katambah peuting kamari mah hawa tèh mani karasa pisan panasna, salian ti ngoprot ku kè­sang, sakadang reungit hayoh ngadon ngahièng dina puhu ceuli.

Ah, lengkep wè peuting èta mah gangguan tèh. Lantaran teu daèkeun peureum, cetrèk wè ngahurungkeun tipi brèh tèh keur nyaritakeun hiji indung anu umurna geus tujuh pu­luh taun leuwih, bari jeung teu nin­gali dititipkeun ka Panti Jompo. Ceuk pangurus panti, èta kolot tèh dibawa ku hiji awèwè anu ngarasa karunya di sisi jalan.

Padahal sanggeus ditanyakeun ka Suminah, awèwè kolot anu dititipkeun, anu mawa tèh anakna nu bungsu. Malah Ibu Suminah tèh, nyaebutkeun sono ka anak-anakna anu jumlahna dalapan urang, sabab saentas dititipkeun salila sababaraha taun, tacan aya saurang ogè anu ng­alongokan dirina.

Puguh wè matak nyeblak kana hate kana anu dipigawè ku anakna tèh, kahiji embungeun ngaku yèn èta tèh indungna, bari nyebutkeun yèn èta jalma tèh meunang manggih di­jalana, kadua saentas nitipkeun tèh tara pernah dilongokan, mani kawas miceun runtah ka jarian. Nitipkeun kolot ka panti jompo, sigana tèh keur jadi ciri jaman kiwari, komo anu baleunghar (bari jeung kurang didi­kan agama) mah tur ngarasa mam­puh ngawaragadan unggal bulanna, teu sirikna mani ngahajakeun pisan.

BACA JUGA :  Turunkan Berat Badan dengan Air Lemon, Ini Dia 3 Cara Membuatnya

Padahal kalakuan kitu tèh teu dimeunangkeun ku agama, iwal ti aya alesan husus. Dina salah sahiji hadistna Kangjeng Rasul nyebatkeun yèn kacida hina jeung rugina anak-anakna anu masih kènèh bisa mang­gihan kolot-kolotna dina kaayaan geus karolot, tapi teu bisa ngamang­faatkeun pikeun asup sorga ku jalan babakti ka duanana. Allah SWT, ogè ngingetan ka sakumna kaum mus­limin sangkan ulah doraka ka ind­ung bapana kusabab kaasup dosa panggedèna.

Nitipkeun kolot ka panti jompo (sanajan diwaragadan unggal bu­lanna) teu kaasup pagawèan anu hade dina agama, sabab sarua jeung miceun. Padahal mun urang nginget jasa-jasana, geus tangtu moal bisa ng­abalikeun ci susu indung anu dibikeun ka anakna ku rasa nyaah, asih jeung deudeuh anu taya hinggana.

Pikeun èta urang Sunda geus boga koncina nyaèta munjung kudu ka indung muja kudu ka bapa, sa­bab indung anu ngandung bapa anu ngayuga. Paribasa ieu saluyu pisan jeung ajaran Islam anu nyebutkeun yèn salah sahiji dosa anu pang­badagna salian ti ngaduakeun Allah (sirik) nyaèta dosa ka indung bapa. Bari diteruskeun yèn ridona Allah tèh ridona kolot-kolotna.

BACA JUGA :  Konsisten Selama 10 Tahun, Vihara Dhanagun Jaga Keberagaman Lewat Santunan dan Buka Puasa Bersama

Di panti jompo, sanajan loba baturna anu sanasib, tapi kasono ka anak-anakna jeung ka incu-incuna geus pasti moal kaubaran. Sabab kabutuhanana lain ngan saukur da­har jeung sarè wungkul, aya anu teu kaeusian, kanyaah ti nu jadi kolot ka anak jeung incuna. Kitu ogè sabalikna.

Mangsa incuna datang, nyiuman komo bari jeung barangbawa kare­sepna mah, kolot-kolot urang tèh asa diperhatikeun, asa aya batur, teu nyorangan. Sok komo deui, pan geus kolot mah, kani’matan anu aya tèh mimiti di kurangan, panon geus kurang awas, ceuli geus kurang re­ungeu, kitu ogè kani’matan dahar geus ampir saparona, komo anu boga panyakit mah. Jadi sabenerna dina kaayaan kitu tèh, mun ihlas, tawakal, sadrah ngaraksa jeung ngariksana, bakal jadi jalan pikeun ka sorga.

Tapi nya kitu tèa, ngaranna ogè manusa bangun anu embung kariri­weuhan kalah hayoh dititipkeun di panti asuhan, bari nèangan rupa rupa alesan. Saèstuna nu kitu tèh lain bu­daya urang, teu kaasup kana siloka silih asih,asah jeung asuh. Padahal jelas pisan papatah ti karuhun urang yèn Indung tunggul rahayu, bapa tangkal darajat. Ngurua nu jadi ind­ung ku leungeun sorangan can tangtu bisa malikeun jasa indung ka urang. Komo deui dititipkeun ka Panti Jom­po, kawas anu dipiceun. Eum ulah kitu ah !

============================================================
============================================================
============================================================