Ngahudangkeun Rasa Kanyaah

Editor :

13 Januari 2016

Hariring-Dadang-HP Ditulis ku: DADANG H PADMADIREDJA

BAHEULA keur tolab Ã¨lmu di SD jeung di SMP, sok diajarkeun kawih-kawih Sunda kayaning sabilulungan, anu rumpakana tÃ¨h mun teu salah kieu :

Sabilulungan urang gotong royong, Sabululungan urang silih rojong

Sabilulungan genteng ulah poÂtong, sabilulungan persatuan tÃ¨mÂbong

Tohaga, rohaka, rembug juÂkung ngabasmi pasalingsingan.

Satia, sajiwa, rempug jukung ngabasmi pasalingsingan

Mun diperhatikeun eusina tÃ¨h ngajak ka balarÃ¨a sangkan ngahÂangkeutkeun gotong royong, silih rojong, gentÃ¨ng (lain kentÃ¨ng, baheula mah rada ngahuleng, naon patalina jeung sabilulungan) horÃ¨ng, gentÃ¨ng tÃ¨h ulah nepi ka potong tÃ¨h, sanajan anu meulitna nepi ka tapakan, tapi henteu nepi ka pegat.

Tembang ieu, wirahmana sumanget, umajak ka nu ngadÃ¨ngÃ¨keuÂnana, sangkan ngahiji, silih simbeuÂhan ku kaasih.

Harita mangsa keur nembangÂkeunana, mani asa tingpurindik jeung tingpuringkak, sabab aya rasa anu kabawa nyusup ngahiji jeung eusi lagu.

Rarasaan, lamun ngingetkeun kajadian jaman kiwari, kaayaan di wewengkon urang tÃ¨h mani asa jauh tina eusina. Di mana-mana, jalma bangun anu geus kaleungiÂtan akalna, silih jorag jeung sasaÂmana nepi ka nimbulkeun korban anu teu saeutik.

SÃ¨pakbola, olahraga anu diÂanggap bisa ngahijikeun sumanget persatuan jeung sumanget kajujuran (sportifitas) geus robah kagunanana, jadi sumber paÂcogcrÃ¨gan.

Tawuran lain ngan saukur, di rÃ¨ngrÃ¨ngan barudak sakola wunÂgkul, tepi geus nepi ka para maÂhasiswa anu cenah pan kasebutna tÃ¨h kaum intelÃ¨ktual ngora.

Geus kitu lain ngan semet ka dinya wungkul, kolot-kolotna anu sakuduna nyontoan bener ka barudakna, ayeuna mah jadi pipilueun. Di sababaraha tempat, unggal malem Ahad geus baku aya tawuran.

Kabiasann kitu tÃ¨h lain ngan saukur di kota wungkul deuih, dalah ayeuna mah geus ngarambah ka lembur-lembur. Dipikir-pikir, aya balik ka jaman baheula, mangÂsa aya gÃ¨ng-gÃ¨ngan di lembur-lemÂbur. Di taun 70 nepi ka 80-an, pan kungsi kawÃ¨ntar BÃ¨rlan, di Jakarta, Mediba, (melÃ¨ng dikit bacok) jrrd.

Malah kabÃ¨hditunakeun sigaÂna tÃ¨h asa balik ka jaman primitip lamun kitu tÃ¨h, atawa jahiliyah suÂgan nya.

Nyawa mani geus taya harÂgana pisan, teu kaop salah saeutik babari pisan babari pisan mundeÂlik (AÃ¨h Ã¨ta mah rumpaka tembang AwÃ¨t RajÃ¨t kÃ¨tang) maksud tÃ¨h haÂyoh diluluguan, tepi ahirna silih joragna tÃ¨h lembur jeung lembur.

Antukna dua kampung anu taÂdina layeut tÃ¨h, jadi mumusuhan. Lamun tÃ¨a mah, dihadÃ¨anana tÃ¨h teuing kudu timana mimitina.

Kawasna tÃ¨h, alatan jalma diguÂgulung ku kasusah nyumponan kabutuhan sapopoÃ¨, pikiranana dipinuhan ku rupa-rupa kasusah, jadi wÃ¨h ambekna tÃ¨h sakulit bawang. Lamun Ã¨mosi geus ngaÂwasaan jiwa pan anu dipakÃ¨na tÃ¨h rarasaan lain pikiran deui.

Dina mangsa Ã¨ta jalma, kaÂkawasaan ku sifat sÃ¨tan, mikirna lain engkÃ¨ kumaha, tapi kumaha engkÃ¨. Padahal ceuk ijiran, dina jaman kiwari tÃ¨h kagiatan anu ngajarkeun sangkan jalma sabar jeung tawakal tÃ¨h teu saeutik, pangajian aya dimana-mana.

Tapi kÃ¨tang nu milunana tÃ¨h, lolobana mah kaum ibu-ibu anu umurna geus cuet ka hareup, atuh bapa-bapana ogÃ¨ anu yuswana geus tunggang gunung atawa ika-ika.

Sabab, para rumaja anu aktif dina kagiatan kaagamaan mah, boh di Masjid, di Gereja atawa di tempat ibadah sÃ¨jÃ¨nna jajauheun tina nu kararitu tÃ¨h.

Pastina ogÃ¨ maranÃ¨hanana tÃ¨h diajarkeun kumaha ngarÃ¨ganÂgan atawa silih hargaan tÃ¨a, boh anu saagama atawa bÃ¨da agama saluyu jeung motto Bhinneka Tunggal Ika tÃ¨a.

Tah dina raraga ngurangan anu kararitu, silih jorag jeung saÂsamana, taya salahna lamun di unggal radio atawa ditempat-temÂpat umum, anu loba jalmana disÂstÃ¨lkeun tembang-tembang anu ngahudangkeun rasa persatuan jeung ngingetkeun yÃ¨n urang tÃ¨h masih baraya.

Anu aya di wewengkon Jawa Barat atuh digalindengkeun kawih-kawih kawas sabilulungan, atawa naon baÃ¨ anu ngahudangkeun rasa jeung nimbulkeun kacintaan ka lemah cai jeung bangsana.

Di tingkat nasional, atuh lagu-lagu perjoangan, dina waktu anu sarua, di unggal tipi, jadi sawaktu nu nongton mindahkeun saluran tÃ¨h nu katempo jeung kadÃ¨ngÃ¨ ukur lagu Ã¨ta.

Lamun dina jam anu sarua, sakabÃ¨h radio jeung telepisi nayÂangkeun jeung nyetÃ¨lkeun kaÂlayan tuluy tumuluy, piraku taya hasilan.

Sabab ceuk paribasa, cikaraÂcak ninggang batu laun laun jadi legok lin? Sugan Ã¨ta ogÃ¨ !

============================================================