Today Update

Nu BaramaÃ¨n

Editor :

15 Desember 2015

Hariring-Dadang-HP Ditulis ku: DADANG H PADMADIREDJA

KEUR ngalamun bari nemÂpokeun cihujan anu ragrag tina tungtung daun rambutan, jeung cileuncang nu minuhan pakaranÂgan, teu kanyahoan datangna, ujug-ujug aya nu baramaÃ¨n di hareupeun, puguh wÃ¨ reuwas kaliwat saking, lain babasan.

Teuing pÃ¨dah ngalamunna jero teuing kitu? nepi ka teu nyaho aya nu datang. Pangna wani nyebut baramaÃ¨n tÃ¨h, pÃ¨Âdah wÃ¨ pakÃ¨ananana rudin jeung loba tatambalan, buukna gimbal jiga nu geus mangtaun-taun teu pernagh diangir atawa ngambeu sampo, kitu ogÃ¨ awakna.

Eta baramaÃ¨n tÃ¨h, teu lemek teu nyarÃ¨k, ukur nempokeun mani seukeut. Nempo galagat kitu tÃ¨h gancang, kuring ngodok pÃ¨sak, meneran aya rÃ¨cÃ¨h dua rÃ¨bu song wÃ¨ dibikeun.

Duit ditarima, sarua jeung basa keur datangna, balikna ogÃ¨ sarua teu ngomong-ngoÂmong, sumawonna nganuhunÂkeun mah.

Ah, teu papanjangan ieuh, anu aya tÃ¨h jadi inget ka saÂbabaraha kajadian anu kungsi dicaritakeun ku Kang Shahlan ngeunaan sikep Kangjeng RasuÂlullah SAW ka saurang baramaÃ¨n urang Yahudi.

Derekdek wÃ¨ anjeunna tÃ¨h nyaritakeun hiji riwayat kumaha sikep Kangjeng Rasul dina ngaÂlayanan baramaÃ¨n.

Di juru pasar Madinah Al MuÂnawaroh, aya saurang baramaÃ¨n urang Yahudi anu lolong. Tah laÂmun aya anu ngadeukeutan, Ã¨ta tukang baramaÃ¨n tÃ¨h sok nyarita kieu.

â€œ HÃ¨ baraya, kahadÃ¨ ulah ngaÂdeukeutan Muhammad, manÃ¨hÂna tÃ¨h jalma teu waras, tukang bohong, tukang sihir, lamun maÂnÃ¨h ngadeukeutan manÃ¨hanana pasti bakal dipangaruhan,â€ ceuk nu baramaÃ¨n.

Padahal unggal isuk, RasuÂlullah, SAW, ngadatangan maÂnÃ¨hna bari jeung mawa kadahaÂran, sarta tara nyarios nanaon, ngahuapan katuangan anu diÂcandakna, sanajan Ã¨ta baramaÃ¨n salawana mesen ka saban jalma sangkan ulah ngadeukuetan jalÂma anu ngaranna Muhammad.

â€œKangjeng Rasulullah, ngalaÂkonan padamelan Ã¨ta, dugi ka bade pupus. Saparantos manÂtenna pupus taya deui anu mangÂnyandakeun katuangan, unggal dintenna ka baramaÃ¨n urang YaÂhudi Ã¨ta,â€ saur Kang Shahlan. Hiji waktos, Abu Bakar R.A, nganjang ka putrana, Aisyah, rha.

Anjeunna naroskeun ka AiÂsyah, bilih aya padamelan anu can dilaksanakeun. Siti Aisyah, ngawaler yÃ¨n ampir sadaya sunÂna parantos dilaksanakeun, iwal ti hiji nyaÃ¨ta Kangjeng Rasull unggal Ã¨njing, mangnyandakeun katuangan ka baramaÃ¨n urang Yahudi anu aya di juru pasar MaÂdinah.

Enjingna, Abu Bakar Sidik, nyumpingan bari nyandak katÂuangan pikeun baramaÃ¨n Ã¨ta. Sawaktos, anjeunna ngahauaÂpn, Ã¨ta baramaÃ¨n naros ka Abu Bakar.

â€œSaha anjeun,â€ ceuk Ã¨ta baraÂmaÃ¨n ambek bari gogororowoÂkan.

â€œKuring jalma biasa,â€waler Abu Bakar.

â€œLain, manÃ¨h lain jalma anu biasa datang ka dieu,â€pokna tÃ¨h. Sabab lamun manÃ¨hna datang, henteu kawas kieu, kuring henÂteu kudu hÃ¨sÃ¨ ngahuap, sabab kadaharan Ã¨ta geus dilemeskeun ku bahamna samÃ¨mÃ¨h di huaÂpkeun ka kuring, ceuk Ã¨ta baraÂmaÃ¨n.

Abu Bakar teu kuat nandangan kasedih, cipanonna nyurulung, anjeunna nangis bari nyarios ka Ã¨ta baramaÃ¨n yÃ¨n dirina mÃ¨mang lain anu biasa datang kadinya, tapi salah saurang sahabat manusa anu pangmulyana Ã¨ta.

â€œAnu sok sumping unggal Ã¨nÂjing kadieu tÃ¨h, nyaÃ¨ta Kangjeng Rasul Nabi Muhammad Salallahu Alaihi Wassalam,â€waler Abu Bakar.

Saentas ngadangu, waleran ti Abu Bakar R.A, Ã¨ta baramaÃ¨n ceurik, sabab salila ieu manÃ¨hÂna ngahina jeung nyacampah mantenna. Malah remen pisan mitnah, mantenna teu pernah bendu, sanajan unggal enjing nyumpingan, bari jeung ngahuaÂpan dirina. Meureun di jero diÂrina, aya kahanjakal anu kacida anu kacida luar biasana, mani nyelek, dina jero dadana.

Malah mun kongang mah meureun ngajerit maratan lanÂgit, ngocÃ¨ak maratan jagat. Nu baramaÃ¨n Ã¨ta, ahirna ngucapÂkeun dua kalimah Sahadat dipaÂyuneun Abu Bakar nandakeun yÃ¨n dirina asup Islam.

â€œTah urang tÃ¨h dicontoan mani sakitu sabarna ku Kangjeng Rasul, moal kaudag atuh, ngan ulah nepi ka kudu ngusir mah, dian teu bogana ogÃ¨, ku basa anu lemes jeung teu matak ngaraÂheutkeun hatÃ¨na,â€saur Ki ShahÂlan.

Malah, bisi anu datang tÃ¨h lain baramaÃ¨n sabenerna, bisi coÂbaan sabab kungsi kacaritakeun yÃ¨n saentas ngusir nua baramaÃ¨n tÃ¨h, meunang musibah anu gedÃ¨ kacida, sabab tÃ¨tÃ¨la Ã¨ta tÃ¨h ujian ti Allah anu diwujudkeun ku ayaÂna baramaÃ¨n.

Jadi tegesna mah urang tÃ¨h, salawasna kudu ngajaga sikep di mana waÃ¨ ayana, sabab bagya cilaka jodo pati tÃ¨h datangna teu disangka-sangka. (*)

============================================================