Ditulis ku: DADANG H PADMADIREDJA
LAMUN urang nitÄ—nan kaayaan kahirupan sapopoÄ—, tÄ—tÄ—la sagalaÂna geus robah. Nu dicekel unggal poÄ— upamana, HP. Pan baheula mah, HP tÄ—h ukur bisa SMS jeung nelepon wungkul, ti mimiti anu wujudna jiga cau, badag enjum. BÄ—da jaman robah, anu panglakuna saentasna tÄ—h anu ipis jeung leutik. Tapi kabÄ—hdieunakeun, anu kandel jeung badag pada mikaresep deui, anu bÄ—da aplikasina, beuki loba.SaÂgala bÄ—ja anu panganyarna ti dunia Beulah mana ba, bisa dibaca dina ukuran detik. Kajadian kahuruan, longsor nepi ka artis anu maot, geus bisa dibaca dina HP.
Aya pausahaan anu nyadiakeun jasa kawas kitu, ti mimiti Radio, Televisi, Media On Line jeung mÄ—dia citak. Tehnologi mÄ—rÄ— lolongkrang pikeun Ä—ta. i sagÄ—dÄ—ngeun pikeun kahadÄ—an loba ogÄ— jalman anu ngaÂmanfaatkeun pikeun jalan gorÄ—ng. Ngeduk kauntungan ku cara haram, ti mimiti ngabobol bank, nepi ka paÂnipuan sarta nyitak duit palsu, vakÂsin palsu. Malah sababaraha poÄ— aya kuburan palsu sagala.
Kitu ogÄ— televise, alat-alat rumah tangga lianna, mobil kapal laut, udara ayeuna mah geus leuÂwih modern jeung leuwih hÄ—bat ti samÄ—mÄ—hna. Anu modern ogÄ—, lain ngan saukur nepi ka dinya wungkul. PÄ—let (lain parab lauk), Ä—lmu pikeun ngaruntuhkeun hatÄ— awÄ—wÄ— sangÂkan bogoheun ogÄ— ayeuna mah geus modern. Lamun baheula mah cukup ku maca jangjawokan bari jeung dipuasaan, di jaman kiwari nu kitu tÄ—h geus kurang jÄ—tu. Ki Tatang anu baheulana remen kaÂdatangan tamu anu mÄ—nta tulung mangmÄ—lÄ—tkeun awÄ—wÄ— ayeuna mah ukur bisa nangkeup tuur.
Kumpulan jangjawokan meuÂnang ngÄ—lmu ti sababaraha tempat ti guru anu sakti, tapa di leuweung unggah turun gunung tÄ—h, lalaunan dipiceunan. Malah sabagÄ—an aya nu geus poho. Mangsa Jang Jajat perlu jampÄ— jangjawokan samodÄ—l kitu, nepi ka kudu kurah-korÄ—h nÄ—angan buku “Rusdina†heula. Lamun baÂheula jampÄ— pamakÄ— anu kawas di handap kieu ogÄ— geus teu kÄ—mot-kÄ—mot acan.
Samping aing kebat lereng,Ditilik tigigir lenggik Diteuteup tihareup sieup,Mikaeunteup mikasieup Mangka eunteup mangka sieup, Ka awaking Awaking ratu asihan,ti lihur kuÂwung kuwungan ti handap teja mentrangan, Ditilik titukang lenggik Ditilik tigigir sieu, mangka enteup mangka sieup Asih…Asih…Asih…Asih..,Asih kabadan awaking. Rarakan nyai pohaci, hihid kekeper iman nyiru tamprak nng iman, dulang ketuk ning iman parangko bengker ning iman,hawu dungkuk ning iman suluh solosod ning iman,seeng kukus ning iman
Tah baheula mah jampÄ— pamakÄ— di luhur tÄ—h hadÄ— pisan. Moal ogÄ— tamu Ki Tatang mani merul ti Kulon, KalÄ—r, Kidul jeung WÄ—tan,. Nu mÄ—nta tulung mÄ—nta jampÄ— pÄ—lÄ—t teu sirikÂna mani unggal waktu. Lamun pamÂajikanna teu ngingatan nitah dahar unggal usik mah, sigana poho dahar ti isuk jedur nepi ka sorÄ— jÄ—dÄ—r.
“Resep tuda bisa wawuh jeung jalman anu bÄ—da unggal poÄ—, ti mimiti ti nu gorÄ—ng patut, nu kasÄ—p jeung nu geulis jiga artis unggal waktu. Mani asa nyÄ—rÄ—lÄ—k pisan waktu tÄ—h,†ceuk Ki Tatang nyaritaÂkeun pangalamanna mangsa keur jadi dukun pÄ—lÄ—t. Atuh urusan duit ogÄ— ceuk bohongna mah mani bru di juru, bro di panto ngalayah di tenÂgah imah.
Perhiasan pamajikanna ogÄ— mani reunceum, harianeun panÂghormatan ti pasÄ—nna mah. Leungeunna mani geus leucir saÂbab diciuman bulak-balik anu geus hasil maksud.
Tapi jaman robah, kitu ogÄ— kahirupan, sakapeung aya di luhur, sakapeung aya di handap. Sigana mah mangsa jaya Ki Tatang tÄ—h geus liwat, tamuna geus taya nu datÂing deui. Tabunganna bÄ—ak dipakÄ— hirup sapopoÄ—, perhiasan pamajiÂkanna nungtutan dijualan pikeun dahar. Elmu pÄ—lÄ—tna ogÄ— ayeuna mah teuing kamana. PÄ—lÄ—t Ki Tatang kadieunakeun kaÄ—lÄ—hkeun ku pÄ—lÄ—t Jepang jeung Eropa.
Sabab awÄ—wÄ— jaman kiwari mah geuning teu teurak ku jangjawokan. Ngan lamun dibibitaan ku Camry. Pajero, Vios, Mercy, jeung BMW langsung nyamber. AwÄ—wÄ— jaman kiwari geus teu hayangeun dibÄ—rÄ— kembang ros, lily atawa kembang liÂanna. Ngan lamun dibÄ—rÄ— kembang rekening jeung kardu kiridit langÂsung nyamber.Jadi kasakti baheula anu dibeulina ku kuru cileuh kentel peujit tÄ—h, Ä—lÄ—h ku lobana duit. Kitu ogÄ— Ä—lmu pÄ—lÄ—t geus leuwih modern ti jaman baheula. (*)
Bagi Halaman
