Mièling Milangkala RI ka 71

Ipisna kacintaan jeung kurangna kabungah dina mapagkeun milangkala RI anu ka 71, ogè kaciri pisan dina kandaraan, boh mobil priba­di, motor atawa angkot. Kan­daraan anu pasuliwer di jalan loba pisan anu teu masang bandèra minangka suka bungah kana tepung taunna nagara urang anu ka 71. Padahal la­mun kudu meuli tèa mah, da teu sabaraha ieuh hargana tèh, moal nepi ka sapuluh rèbu. Hanjakalna, taya hukuman pikeun rahayat anu teu masang bandèra di imahna. Kitu ogè nepi ka sapoè kana poè “P”, taya èdaran ti pamarèntah sa­tempat ka masarakat sangkan marasang bandèra, komo nepi ka nyetèl lagu-lagu perjoangan di unggal imah mah, rarasaan tèh tegep pisan.

Urusan surat èdaran ti Pamarèntah (Kota, Kacamatan, Kalurahan atawa Dèsa) ulah dianggap èntèng, sabab salian ti ngingetan, Pamarèntah ogè dianggap malirè kana urusan èta. Komo deui basa nongton di TV, dina meneran tujuh be­las Agustus, aya anu silih jorag (atawa tawuran) asa ku hari­aneun pisan. Luntur atawa ip­isna kacintaan ka bangsa jeung nagarana, satemenna tanggung jawab Pamarèntah, diantarana dunya pendidikan. Sabab tètè­la teu sakabèh kelas masih kè­nèh masang tulisan Pancasila, poto para pahlawan komo bari dicaritakeun ka murid-murid­na kumaha perjoangan pahla­wan dina ngamerdikakeun nagarana.

Kaayaan ieu lamun terus diantepkeun bakal jadi bahla, bahaya badag pisan, lamun rahayat geus kurang cinta ka nagarana. Kaharareupna, ka­hirupan bangsa Indonèsia bakal leuwih aing-aingan, keur mah katempona tèh aya bibit buit pacogrègan anu keur dil­iarkeun, sarta fihak-fihak anu sakuduna merangan bangun anu teu nyaho, atawa mèmang pura-pura teu nyaho?

Dirgahayu RI, mugia apan­jang-apunjung, mulus rahayu salamina, jeung disalametkeuun tina para pamingpin jeung jal­ma-jalma anu rèk ngadzoliman lemah cai, harepan kahirupan wangsa kahareupna. (*)