Diajar Rasa Tina Kawih

Editor :

25 Juni 2016

Ditulis ku: DADANG H PADMADIREDJA

CEUK sabagÃ¨an jalma, kawih bisa ngaleuleuykeun hatÃ¨ sabab eusina lain ngan saukur nyaritaÂkeun kajadian-kajadian anu geus lumangsung, tapi piwuruk anu dibungkus sangkan gampang nyerep. Tadina mah teu parti perÂcaya, sabab, lamun nempokeun pagaliwotana jalma, sarta loba anu tonggoy (pura-pura teu ngadÃ¨ngÃ¨ ?) mangsa adzan Magrib geus digerokeun di unggal masjid jeung musholla, SarÃ¨atna komo deui pan Ã¨ta mah nitah manusa gancang sumujud ka Nu Maha KaÂwasa, ngajak manusa shalat jeung aya dina kameunangan.

Dijangjian ku Nu Maha MurÂbeng Alam, Nu Maha Bijaksana, loba anu jiga kurang malirÃ¨, komo deui ka manusa, Tapi henÂteu kituan kÃ¨tang, pikeun sabaÂgÃ¨an jalma loba anu leuwih merÂhatikeun jangji atawa parÃ¨ntah manusa (komo atasanana atawa dununganana) tibatan ka Nu Maha Adil. Conto leutikna wÃ¨, lamun ngahareupan atasan ataÂwa para gegedÃ¨n mah da moal wanieun ngan saukur makÃ¨ kaos lalayu sekar anu rupana kawas pangutahan lalay, tapi mangsa rÃ¨k mayunan Allah (shalat) da kÃ¨lu makÃ¨ kaos butut bari jeung geus saroÃ¨h, anu pantesna dipakÃ¨na tÃ¨h di kebon atawa di tengah sawah. Padahal waktu ibadahna tÃ¨h salsÃ¨ (di imah) henÂteu dina kayaan darurat, misalna keur di panyabaan. Sakapeung mah rada himeng kunaon makÃ¨ kitu. Rarasaan asa leuwih afdol lamun dina waktu ngadeuheus ka Nu Nyiptakeun mah, pakÃ¨an ogÃ¨ husus, anu dipakÃ¨na ngan saukur pikeun ibadah. NgeuÂnaan kawih-kawih tÃ¨a, diantaraÂna ciptaan Mang Koko Koswara, mun dilenyepan hÃ¨g hate keur salsÃ¨, mani nyerep jeung asa maÂlik ka alam tukang. Sanajan teu sagemlengna nyaho kumaha wuÂjudna alam tukang anu dimakÂsudkeunana. Lamun nu disebut alam tukang tÃ¨h mangsa keur budak, pan teu sakabÃ¨hna apal, keur budak tÃ¨a atuh can hideng.

Sakali deui, kawih anu dicipÂtakeun ku Mang Koko bisa mawa implengan ka alam anu teu kungÂsi kaalaman, lamun nyaritakeun Bandung, meureun Bandung nu baheula, loba tatangkalan, ieuh, can pati loba jalma, anu kaayanana masih kÃ¨nÃ¨h tiis ceuli hÃ¨rang panon.

Dina ngaregepkeun hiji lagu, sanajan teu ngarti kana eusina, tapi tetep bisa mangaruhan rarasaan. Da enyana atuh, kawih Love Story, Story Book Children, Killing Me Softly, Knife, sanaÂjan teu ngarti kana eusina, keuÂkeuh wÃ¨ asa kabawakeun. Boh mangsa keur rumaja, komo keur ngedalkeun eusi hate ka si maÂnÃ¨hanana, hÃ¨g asih tÃ¨h teu repok atawa ditampik. Lagu â€“lagu anu nyieun bangsa deungeun waÃ¨ anu teu kaharti, masih kÃ¨nÃ¨h bisa mangaruhan hate sarta maÂmawa rasa ka alam sÃ¨jÃ¨n, komo deui beunang nyieun bangsa sorangan (Sunda) anu rasana masih kÃ¨nÃ¨h sa-alam rasa. Salah sahjina kawih Sunda Mekar, beunang nyiptakeun almarhum Mang Koko anu eusina tÃ¨h kieu :

Cacandran para luluhur ,ciri bumi dayeuh panca tengah, ciri dayeuh panca tengah

lemah luhurna, lengkobna, leÂmah padataranan

Nagara mukti wibawa, perÂlambangna congkrang Kujang paÂpasangan

yasana para dÃ¨wata teu suÂlaya ti nyatana

Sanajan teu ngarti kabÃ¨h, lamun ditembangkeun hÃ¨g dipiÂrig ku kacapi jeung suling, anu kaimpleng tÃ¨h, kaayaan di Tatar Pasundan anu Ã¨ndah, gunung-gunung, wahangan, tur taneuhÂna anu patingarumpak, sarta nyaritakeun kaayaan nagara anu gemah ripah.

Kawih tÃ¨tÃ¨la bisa ngajak rasa meuntas ka alam sÃ¨jÃ¨n ! Matak ting sÃ¨rÃ¨dÃ¨t kana hate, ah waas wÃ¨ pokona mah. Malah sakaÂpeung mah sok hayang ceurik, komo mun inget kana kalakuan sorangan mah. Komo deui lamun urang ngadÃ¨ngÃ¨keun anu tahrim mangsa mapagkeun Subuh, tuluy diajak muru kameunangan jeung shalat. Beurangna, di unggal masjid, musholla rÃ¨ang ngajak Jumaahan, ngareureuhkeun sakÂabÃ¨h pagawÃ¨an pikeun nginget-nginget Allah Nu Maha Agung. PoÃ¨ Jumaah nu agung. Komo deui di bulan Shaum kiwari, paÂhalana kacida badag jeung manÂglipet-lipet. Lamun di bulan biasa waÃ¨, Shalat Fajar atawa samÃ¨mÃ¨h Subuh leuwih alus tibatan dunya jeung saeusina, komo deui nu wajibna nya. Hayu ah, meungÂpeung aya kÃ¨nÃ¨h waktu, meungÂpeung sÃ¨hat, meungpeung can samporÃ¨t. meungpeung hirup kÃ¨nÃ¨h, urang ronjatkeun ibadah di bulan Shaum. (*)

Bagi Halaman

============================================================