Ditulis ku: DADANG H PADMADIREDJA
TAS lebaran, komo anu tas muÂdik atawa balik ka lemburna pikeun ngalaksanakeun silaturaÂhim jeung kolot sarta dulur-duÂlur bari jeung kudu ngarandaÂpan macèt anu kacida rohakana, olèh-olèhna di sagigireun ngaÂrasa bungah jeung bagya tèh, pastina cararapè. Lamun teu inget yèn boga kawajiban boh kawajiban ka Nu Maha Murbeng Alam, Allah SWT jeung kawaÂjiban liana nyaèta kudu kasab atawa gawè, hayangna tèh ngagÂoler, ngalempengkeun cangÂkèng ngaleungitkeun kacapè ku jalan sarè.
Enya sarè minangka salah sahiji cara anu pangmanjurna pikeun ngaleungitkeun kaÂcapè, komo salila ieu dibarenÂgan kurang sarè mah. Sarè anu meunang pahala ngan saukur di bulan puasa wungkuli, kitu ogè pikeun anu ngalaksanakeun puasa, sabab anu teu puasa mah, tong boroning sarè dalah digawèna ogè teu matak ngaÂdatangkeun ganjaran, komo deui bari dibungbuan ku teu ngalaksanakeun shalat wajib anu lima waktu, wah nu kitu mah pol pisan tah, dosana tèh.
Sarè dina kahirupan sapopoè kacida diperlukeun, salian ti keur malikeun awak anu perlu istirahat sangkan seger deui, ogè aya waktu pikeun awak ngomèan sèl-sèl anu ruksak, kusabab dipakè dina kagiatan sapopoè. Tapia lamun sarèna kaleuleuwihi, ogè teu kaasup kana ibadah, sabab kulantaran loba teuing sarè, pikiran jadi butek, awak lungsè sarta jadi sangheuk barang gawè.
Sarè ogè nu alus mah aya waktuna, kahiji dipahing pisan sabada shalat Subuh jeung Ashar. Ceunah, lamun sarè sabaÂda shalat Subuh, bakal ngawaris kana fakir, sarta lamun saentas Shalat Ashar ngawaris kana gèlo. Biasana lamun sarè tas Ashar, mangsa keur hudang tèh sok tuluy lieur, lungleng teu puÂguh. Diantara kakarèn anu panÂghadèna saentas Lebaran atawa ngalaksanakeu shaum sabulan, tangtuna neruskeun pagaèan anu hade anu dipigawè salila RaÂmadhan. Sabab salah sahiji cirri yèn puasana “lulus†nyaèta jadi jalma nu taqwa, sabab èta pisan anu dipiharep, sangkan manuÂsana jadi jalma taqwa.
Lamun tas ngalaksanakeun puasa sabulan, tapi pagawèan anu hade ditinggalkeun, sarta balik deui ka jaman “jahiliyah†dina harti ngajalankeun deui pagawèan gorèng, bisa diharÂtikeun puasana gagal. Kitu ogè sikep korupsi boh leutik atawa gedè, anu mangsa keur puasa mah rada dipahing, dipigawè deui, ku jalan ngahèsèkeun pagawèan anu sabenerna gampang, sangkan aya lolongkrang pikeun ngorèhan kauntungan pikeun pribadina, beunang disebutkeun puasana kurang sampurna.
Sabulan ngalaksanakeun puasa, sakuduna mah jadi titiÂmangsa pikeun ngomèan diri, atawa malik saratus dalapan puluh darajat, hijrah tina gorèng ka nu alus, lain sabalikna. Jadi kakarèn puasa tèh lain ngan saukur neruskeun amal ibadah anu alus wungkul, tapi ogè hiÂjrah ti nu gorèng ka nu alus. KaÂkarèn sèjènna nya kadaharan, sakurangna kuèh lebaran, sabab sabangsaning kadaharan anu gancang basi mah kayaning, kuÂpat, opor ayam geus èrèp dina lebaran kadua.
Ari kuèh lebaran kawas naÂstar, putrid salju, sirop jeung rupa-rupa inumen mah, pasÂtina loba kènèh. Komo ka umat Kangjeng Rosul anu ngalakÂsanakeun puasa nyawalan mah. Dina Hadist Riwayat Muslim, Abu Dawud, At-Tirmidzi, An- Nasa’i jeung Ibnu Majah, diseÂbutkeun sing saha anu puasa di bulan Ramadhan sarta diterÂuskeun ku puas salila 6 poè diiÂna bulan Syawal hartina manèhÂna geus puasa sataun landung.
Hal èta dijèntrèkeun deui ku Kangjeng Rasul, anu eusina genep poè ngalaksanakeun puasa saentas Iedul Fitri, geus ngalaksanakeun salila sataun, sarta unggal kahadèanna diÂganjar sapuluh kali lipet. Tapia nu pangutamana dina sakabèh kawajiban tèh nyaèta shalatna sakumaha dawuhan Rasulullah Shalallahu ‘Alaihi Wassalam : Amal inadah anu pangheulana diitung atawa dipariksa dina poè kiamat nyaèta shalatna.
Dawuhan Allah SWT ka para malaikat, sedengkeun Manten-NA Nu Maha Uninga, sangkan mariksa ibadah shalat hamba-hamba-NA , naha samÂpurna atawa kurang. Lamun sampurna Allah marèntahkeun malaikat, disina mariksa shalat sunnahna, lamun kurang bisa ditutupan ku shalat sunnah èta, kitu ogè jeung amal-amalan ibaÂdah liana. HR. Abu Daud. Jadi kakarèn Lebaran tèh nya bisa isÂtiqomah dina shalat berjamaah anu pahalana 27 darajat, tibatan sosorangan anu pahalana ngan sadarajat, kitu ogè lamun baÂcaan fatihahna bener. (*)
Bagi Halaman