Hariring-Dadang-HPDitulis ku: DADANG H PADMADIREDJA

KOCAP carita baheula, kira-kira 30 atawa 40 taun kaliwat, aya dua urang pamuda ti Sukabumi ngumbara ka Jakarta. Lantaran duanana tėh, gawėna rancagė, daėkan, rajin, teu pernah pu­tus panharepan, yakin sarta dibekelan ėlmu agama anu ka­cida kuatna, duanana suksės hirup di Jakarta.

Lamun Jaya kana muka sa­blon jeung citakan, Emėn mah leuwih resep muka warung sangu, malah cabangna ogė aya kana tilu puluhna. Kitu ogė Jaya, salian ti narima order citakan ti pamarėntahan, lang­ganan ti partikelir ogė kacida rėana, Lantaran teu kalayanan, dua bulan kaliwat Jaya muka cabang anyar di Jakarta Utara jeung Jakrta Selatan. Jadi jum­lah pausahaanna tėh ayeuna mah geus aya tujuhna. Sanajan geus kawilang suksės, hartan bru bro di juru panto, ngalayah di tengah imah, duanana teu poho ka purwadaksi.

Salian ti ngiriman pikeun pangwangunan di lemburna, Jaya jeung Emen tėh jadi pa­muntangan urang Sukabumi. Pokona mah lamun aya urang Jakarta anu ngalumbara ka Ja­karta geus pasti anu pangheulan di datangan tėh dua sobat ieu.

Malah sabagėan gedė kary­awan Emen jeung Jaya, urang Sukabumi, ti mimiti dulur, batur sasumur, batur salem­bur nepi batur sa-Sukabumi. Hanjakalna lantaran di jaman harita mah can loba Koran, tipi ogė jarang kėnėh, dua ngaran ieu teu kacatėt dina buku Rusdi. Emen jeung Jaya siga anu boga kasupakatan, yėn balik ka lem­burna tėh lain dina Lebaran tapi dina unggal 17 Agustus.

BACA JUGA :  PENTINGNYA SERAGAM SEKOLAH UNTUK KEBERSAMAAN

“Lain teu hayang Lebaran di lembur, sabab dua minggu samėmėh lebaran ogė geus puasa di lembur. Kunaon kudu lebaran di pangumbaraan? Sa­bab sapopoė giling gisik jeung urang Jakarta, tangtuna nyieun dosa dina kahirupan sapopoė,” tembalna tėh basa ditanya ku babaturanna nu lian. Tapi sana­jan kitu ari urusan zakat maal, sidekah pikeun barudak yatim, kaum fakir mah geus dikirim­keun ka lemburna samėmėh lebaran. Ah pokona dina uru­san ngawangun lemburna Jaya jeung Emen mah saimbang.

Mangsa keur ngawangun jalan dėsa, Jaya nyumbang dua juta, Emen ogė sarua, harian­neun masjid jeung musholla mah. Malah mangsa dipėnta sumbangan keur ngawangun kantor desa, duanana langsung genjrėng. Lima juta saurangna tėh. Lima juta dii jaman harita meureun di jaman ayeuna mah, kurang leuwih lima puluh ju­tana tėh. Dina Agustus taun 79-an, Emen di panggil ka kantor desa, dirariung ku Babinmas, Babinsa, pangurus LKMD, to­koh masarakat wah pokona mah geunjleung wė.

“Silaing tėh rėk ngawangun nagara anyar, rėk makar,” ceuk Babinsa anyar, anu kakara sabu­lan di tempatkeun di desa ėta.

“Kė…kė…kė, bapa tentara ulah sambarangan nuduh, Bapa terang teu saha anak abdi jeung kumaha jasana ka lembur ieu,” ceuk Haji Ujang, bapana Emen, teu narima anakna dituduh rėk ngawangun nagara anyar, mėmangna DI/ TII. Tokoh masarakat ogė rada ngabėlaan Emen, sabab inget kana jasana ka lembur ėta.

BACA JUGA :  APA ITU PATOLOGI ANATOMIK (PA)

“Kuring ngomong lain tanpa bukti, tuh spanduk meunang ngalaan kuring ngahunyud, eusina jelas teu ngahargaan nagara nu geus aya. Kuma­ha tah jawaban anjeun, Pa Emen,”tėmbalna bangun anu ambek pisan, nanya ka Emen.

“Yeuh pa Babinsa kudu­na mah kuring anu nungtut pamarėntahan dėsa, sabab teu adil ka didi kaula. Kuring jeung Emėn sarua ngumbara, sarua nyumbang ka dėsa ieu, pan sumbangan kuring ogė aya pikeun ngawangun kantor dėsa ieu, sanės kitu pa Kades, Nu di­tanya ukur unggeuk. Patanyaan kuring, kunaon kuring jeung Jaya sarua boga jasa, ngan so­bat kuring wungkul anu dihar­gaan?” ceuk Emen. “Maksud pa Emen?” Babinsa jeung Kades nanya mėh bareng.

“Di gerbang asup, di kan­tor dėsa di jalan-jalan, loba spanduk anu tulisanna Indone­sia Jaya, Jayalah Indonesiaku, Indonesia tetap Jaya. Padahal nu boga jasa tėh lain ngan Jaya wungkul tapi kuring ogė. Naon salahna lamun kuring masang spanduk Indonesia Emėn, Emėnlah Indonesiaku,” tėmbal Emen. Nu aya di dinya pating parelong, sabagėan aya nu teu ngarti, kaasup Ki Tatang, RT Lampu Beureum. (*)

Bagi Halaman
============================================================
============================================================
============================================================