Geus Lain Aib deui

Ditulis ku: DADANG H PADMADIREDJA

KURANG sèhat, atawa gering, lamun dilenyepan kalayan daria tètèla ngandung hikmah anu ka­cida gèdèna, kusabab Nu Maha Kawasa, Allah SWT, kacida nyaa­heunana ka mahlukna. Boh ger­ing dina harti awak teu cageur, atawa kaayaan èkonomi kula­warga anu dicoba ku masakatan. Sakumaha anu dialaman ku salah saurang sobat kuring anu ngarasa “bungah” pèdah meunang coco­ba èta. Baheula basa keur digawè dihiji pausahaan swasta nasional, panghasilanana kawilang luma­yan, malah leuwih, bisa ngeu­reut bisa neundeun, bisa barang bèrè sagala. Salain ti boga imah dua, mobil ogè nepi ka tiluna. Hanjakalna kulantaran dikurilin­gan ku harta banda anu ngaleuya tèa, manèhna jadi loba kasem­petan pikeun migawè rucah, tur anu teu saluyu jeung agama.

“Lantaran mobil boga, duit aya, mangsa aya kasempetan pikeun ngalakukeun anu teu uni tèh, kari prak sabab sarana aya,”pokna tèh basa papanggih tas shalat Jumaahan. Atuda rèk teu kitu kumaha, awèwèna aya, duit nyampak, meureun kari ng­abiur ka salah sahiji hotel di Pun­cak. Lain ngan saukur èta wung­kul, sabab sawaktu di hotel tèh geus tangtu dicampuran ku ngi­num, inumeun anu matak ngam­abokkeun. Kalakuan kitu tèh lain ngan sakali, tapi teu kaitung. Sabab ampir unggal aya kasem­petan, teu beurang teu peuting. Kitu ogè, dina ngamuluskeun proyèk-proyèkna, anu disuguh­keun tèh anu kararitu. Padahal anu ngajalanan jeung anu nya­diakeun tèh dosana sarua.

“Pokona mah sagala anu dipahing ku agama mangsa hari­ta mah dipigawè, kaasup ngabo­hong ka kulawarga, majarkeun aya rapat di luar kota, padahal mah migawè kalakuan anu pa­palingpang jeung agama. Eta tèh anu kainget, encan kalakuan ka babaturan, ka konsumen, ka tatangga, ah pokona mah la­mun diinget-inget mah matak soak,”pokna tèh bari rambisak.

Tangtuna èta mah jadi lam­baran kahirupan anu geus diting­galkeun lin, pan ayeuna mah geus robah salapan puluh darajat. unggal jalma ogè boga lambaran hideung dina mangsa tukangna, nu penting mah kahareupnakeun lin?” cèkèng tèh mairan.

“Enya-enyana mah, ngan hu­sus pikeun diri sorangan sok ging­giapeun, naha tobat tèh bakal ditarima ku Gusti Allah,”pokna deui.

“Kudu yakin Allah mah Maha Welas Asih, lautan pangampura, nu penting mah taubatan nasuha tèa, jeung teu ngalakonan deui, ceuk para ustad mah.”